Dag 6 van Hinojosa del Duque naar Monterrubio de la Serena 32 km

Een onrustige nacht. Monique ging in haar nachtpon de schreeuwende kindertjes achterna, de Spaanse bleek enorm te snurken, er waren muggen, het was warm en de Spaanse deed steeds het raam dicht. Ik moest online bus- en treintickets reserveren mbv verschillende lichtbronnen, kortom niemand heeft goed geslapen, behalve nicolet. Die doet haar oordoppen in en slaapt.

Om 7.00 zitten we aan het ontbijt in Bar la Plaza. Het is op zondagochtend allesbehalve rustig want de zaak zit vol wielrenners. Die verzamelen zich op en rond het plein om heel vroeg te gaan fietsen. Het is nog donker.

We lopen het dorp uit in de schemering. De kaart geeft aan dat er na zo’n 7 km een dorp is waar we koffie kunnen drinken en een broodje voor onderweg.

Na 9 km concluderen we dat er geen dorpje is geweest en dat we door moeten tot het eindpunt zonder nog iets tegen te komen. Gelukkig hebben er gisteren een paar boodschappen gedaan en wat fruit ed gekocht. We inventariseren wat iedereen heeft en wagen het erop. De dag is lang en weer heel warm, af en toe waait er een windje, dat maakt het nog enigszins draaglijk. 

Pauze en even schoenen en sokken laten drogen. 

Rond half 3 is bijna al het eten op en ook het water begint op te raken. We moeten nog 9 km en de stemming is aardig ingezakt. We zijn er klaar mee. 

Helaas gaan die laatste 9 km over asfalt, weliswaar een rustige weg maar doodsaai en bloedheet. Na elke heuvel weer een volgende en geen dorpje. Maar dat windje af en toe is goddelijk. Er is zowat nergens schaduw. Dit is afzien. 

Weer even pauze, nog 3,8 km te gaan. Dat is te overzien. De laatste druppels water en door. 

Eindelijk doemt het dorpje op. Zoals vaak nog een paar km door industrie terrein. 

We wachten even op de achterste lopers

 Op laatste benen

op naar Casa Victor, de eerste bar in het dorp. We komen aangestrompeld over het hete plein, vragen of de harde muziek uit mag en bestellen veel water. En vooruit, ook bier. 

Na een uurtje bijkomen en rehydrateren rapen we de moed bij elkaar om naar het hostel te lopen. Dat ligt weer aan het centrale plein en is prettig en schoon.

Na het douchen en uitrusten treffen we elkaar op het terras voor het eten. 

Het restaurant blijkt de helft van de gerechten op de kaart niet te hebben dus laten we ze maar van alles brengen wat ze wél hebben. Een heerlijke selectie raciones en salades wordt geserveerd met een gekoelde Rioja. 

Er staat vandaag  inderdaad 32 km op de teller. Voor de meesten een record en dat met die warmte. Petje af! 

Tijdens het eten gaat het over de zinderende tocht maar ook over belemmeringen (meestal gedachten) die je tegenhouden om meer vanuit je drijfveren te leven en dingen te doen die je energie geven. Een mooie afsluiting van een intensieve week. 

Morgen nog 18 km uitlopen en dan gaat de groep terug met trein en bus naar Sevilla.