Dag 5 van Alcaracejos naar Hinojosa del Duque 22 km

Na de zware tocht van gisteren vandaag een ‘normale’ afstand. Omdat het smorgens vroeg het lekkerst loopt willen we om 7.00 ontbijten. Hostel El Parador, waar we verblijven is dan nog dicht dus zoeken we een barretje in de buurt: bar tic tac. Een ongelofelijk efficiënte barman tovert in no time 6 ontbijtjes op tafel. Erg rustig is het niet want alle mannen uit het dorp drinken hier hun ochtendkoffie (met een hartversterkertje erbij) en hebben al veel praatjes. Ook de tv staat constant aan en zo blijven we toch n beetje op de hoogte van het nieuws. 

Om kwart voor 8 lopen we het dorp uit, de zon is nog niet op. 

In  een klein dorpje stoppen we voor de lunch. Machteld en Nicolet willen graag doorlopen nu het nog niet zo heet is. Tijdens de lunch wisselen we uit wat ons energie oplevert en kost. Van de laatste categorie kunnen we veel meer dingen bedenken dan van de eerste... 

De kurkeiken bepalen steeds meer het beeld, er zijn bijna geen andere bomen 

O

onderweg oefenen we met verschillende soorten wandeltempo’s. Is het tempo waar je aan gewend bent ook je natuurlijke tempo? 

De afspraak is dat we bij aankomst op het eerste terras gaan zitten, deze keer is dat bij een motorclub waar een feest aan de gang is. 

Tegen vieren lopen we hinojosa del duque binnen. Een prachtige kathedraal aan een gezellig plein dat langzamerhand volstroomt met goedgeklede Spanjaarden op zaterdagavond. 

We slapen in de gemeentelijke herberg, daarvoor heb je een pelgrimspaspoort nodig en dat hebben we niet want was in Cordoba nergens te krijgen. De vrijwilliger van de herberg is in alle staten, Iwan de politieagent komt erbij en na veel gedoe kunnen we bij de vrouw een paspoort kopen. Er moeten een hoop paperassen ingevuld worden. Voor de administratie. Ondertussen staat ons eten koud te worden. Aan tafel doen we een spel van Monique om als team tot een besluit te komen. 

We gaan slapen, in de herberg slaapt 1 andere pelgrim, een Spaanse dame. Spelende en rennende kinderen houden ons de eerste uren uit onze slaap en Monique grijpt in. Het helpt een beetje. 

Morgen een lange wandeldag, 32km, en we hopen dat dat niet klopt.