Dag 4 van Villaharta naar Alcaracejos 35 km

De dag die we wisten dat zou komen en werd gevreesd is hier: 35 km bij even zoveel graden Celsius.

Deze ochtend gaat de wekker weer een half uurtje vroeger, om half 7. El Patron, José is zijn naam, is samen met zijn echtgenote d in de weer met cafés con leche, tostadas en bocadillos voor onderweg. 

Vandaag splitsen we op: Machteld, Sophie en Ellen worden door José naar het 17 km punt gebracht en Monique, Nicolette en ik gaan het hele stuk lopen. 

Onderweg is niets, alleen een waterpunt na 17 km, dus we nemen aardig wat water mee. Het is heerlijk om zo vroeg te wandelen. We zien de zon opkomen en alles is nog fris. 

 Een van de vele dode cactussen

 Boom van de dag 

 Trots op zijn varkens 

 Na 17 km vinden we een lief briefje van de andere drie die hier zijn begonnen met lopen.

 De enige waterbron op de route, voeten, haren, petje, alles maken we nat

 Ook onderweg

 Tree Art 

Tijdens de laatste kilometers komen we de Zweedse pelgrim Lars tegen, 65 jaar oud. Hij is om half 7 vanmorgen begonnen en in het donker heeft hij een gele pijl gemist waardoor hij 10 km verkeerd is gelopen, en weer terug. Als we hem inhalen heeft hij er bijna 50 km opzitten en dat is te zien. Hij is ook nog ziek en stort  bijna ter aarde. We geven hem n flesje water en kauwgum en vragen of hij hulp nodig heeft. Hij wil door, en na afloop komen we hem tegen in het dorp. Hij trakteert op een biertje als dank voor de goede zorgen. 

Uitgeput komen we om half 6 in slapend Alcaracejos aan 

Oo wat smaakt dat goed en wat zijn we trots op onszelf.

 Weer verenigd, we genieten van een menu del dia met een fles Rioja en wisselen energie gevers en - nemers uit die we vandaag al wandelend bedacht hebben.