Dag 7 van Villanueva de Algaidas naar Encinas Reales en naar Malaga/Nederland

8 april ‘19

De laatste wandeldag is aangebroken. Ontbijt in hotel Chovi en we gaan weer op pad. Er is wederom regen voorspeld maar inmiddels gaan we ervan uit dat dat ook vandaag weer reuze mee gaat vallen.

We beginnen met een prachtig bergpaadje met prachtige bloemen, het ruikt heerlijk en de vogels fluiten. Het is weer een cadeautje. Op een steile helling komen we het seniore camino echtpaar tegen dat in ons spoor loopt. De man vraagt meteen met hoeveel we zijn vandaag, hij is bang dat we weer met z’n zevenen de herberg gaan bezetten. Ze hebben al eens naast het net gevist. Hij is opgelucht te horen dat er maar 3 van ons in Encinas slapen- en niet in een herberg.

Tot de lunch stijgen we aardig wat meters en na elke heuvel is het uitzicht weer anders en even prachtig. We bereiken na 11 km Cuevas Bajas en eten een sandwich bij bar Lola. Die is net open en de eigenaar schrikt ervan als we voor z’n neus staan met al onze Hollandse wensen: thé verde en thé rojo ‘mas grande’ met maar één zakje dat er meteen uit moet, koffie ook al extra groot en bruin brood met half oude kaas én tomaat. Er volgt een verhit gesprek in de keuken maar we krijgen ongeveer het gevraagde, al is het niet op een Spaanse bocadillo maar op vierkante witte toast.

Dan nog ca 6 km naar Encinas Reales, het is nog steed droog. Het einde komt nu echt in zicht en de meesten hebben er behoefte aan alleen te lopen of een tijdje op een steen te zitten mijmeren. 

Madeliene, Edith K en ik zijn het eerste bij bar Eros om bier te bestellen. Bij het tweede biertje breekt een wolkbreuk los. We zitten onder een partytent maar maken ons zorgen over Sonja en Edith B. Gelukkig komen beide niet lang na elkaar aan en ze zijn verrassend droog. 

De wolkbreuk was wel heel plaatselijk.

We praten nog wat na en rond 5 uur is het tijd om afscheid te nemen. Edith en Sonja gaan met de bus naar Malaga en voegen zich weer bij Caroline. De rest neemt een taxi naar Lucena (er is in Encinas Reales geen overnachtingsmogelijkheid) en overnachten daar. Madeleine en Edith nemen  smorgens de bus naar Malaga en allen vliegen ‘ s avonds weer naar Nederland. Ik blijf en loop nog een paar dagen door naar Córdoba.

Sonja, Madeleine, Edith, Edith, Caroline, Marieke en Monique dank jullie wel voor deze fijne week met mooie én moeilijke momenten, met stapel- en hotelbedden, met croquetten en churros, met gezelligheid en stilte, met innerlijke critici en - vrienden,  met rode en witte wijn, met zon en regen, met toppen en dalen, met inzichten en vragen, met energie en vermoeidheid met obers en bier, en met heeel veel kilometers. 

Blijf wandelen en zoek de stilte op. Daar vind je jezelf.

Adios